Buhar Kazanı Elemanları

Buhar kazanı üzerinde emniyet ve kontrol amacıyla belirli elemanların bulunması gerekir. Bu elemanların hangilerinin, hangi sayıda kullanılacağı kazanın işletme biçimine bağlıdır. Alman TRD 601, TRD 602 ve TRD 604 Standartları işletme biçimlerini,

• Sürekli gözetimli işletme,
• Sınırlı gözetimli işletme,
• Sürekli gözetim gerektirmeyen işletme olarak ayırmıştır.

Bu işletme biçimlerinde bulunması gerekli eleman cinsleri ve sayıları aşağıda gösterilmiştir.

Otomatik su besleme cihazı ve brülöre kumanda eden düşük seviye alarmı (bu kontrollar çok seviyeli tek elektrot ve buna bağlı seviye şalteri ve seviye kontrolundan kumanda alır), sürekli üst blöf kontrolu, kesintili alt blöf kontrolu, iki adet presostat (işletme ve emniyet presostatları), iki adet manometre, su seviye göstergesi, iki adet emniyet valfi, besleme suyu girişinde çek valf.
Sınırlı gözetimli işletmede, otomatik su besleme ve brülöre kumanda eden seviye alarmı ayrı ayrı iki seviye elektrodundan beslenir.

24 saat gözetimsiz işletmede otomatik su besleme ve brülöre kumanda eden seviye alarmı ayrı ayrı iki seviye elektrodundan beslenir. Bunlardan biri tek kanallı diğeri iki kanallıdır. Ayrıca bu kontrollar kendinden göstergelidir ve otomatik su besleme sadece şalter olarak pompaya değil, aynı zamanda oransal çalışan motorlu vanaya kumanda eder. İlave olarak emniyet termostatı, yağ dedektörü, kondaktiviti (geçirgenlik) sınırlayıcı dedektör bulunur.

Buhar kollektöre gelirken akış yönünde sürekli eğimli olmalıdır. Üst noktadan havalık alt noktalarda kondens alma imkanı yaratılmalıdır.

Kollektörde yoğuşan su boşaltma vanasıyla alınabilmelidir.

Buhar tesisatında farklı basınçta ki buhar devrelerini ayırmak yakıt ekonomisi sağlar. En azından alçak ve yüksek basınçlı buhar devreleri ayrılmalıdır. Yüksek basınç kollektöründen bir basınç düşürücü yardımıyla buhar gerektiğinde alçak basınç kollektörüne beslenir.

Buhar hatlarına akış yönünde eğim verilmeli, uzun hatlarda testere dişi biçiminde hat çekilmeli, düz gidişlerde eğim dolayısıyla belirli bir düşüşten sonra, boru dik olarak yükselmeli , kolon dibinde kondens alma imkanı olmalıdır. Hatlardaki drenaj noktaları arasındaki mesafe 30-50 m arasında olmalıdır.